Ellen vertelt hier zelf over:
We koesteren het leven omdat het eindig is. Grote en kleine verhalen slaan een brug tussen wat is, wat was en wat zal zijn. We leren en ontwikkelen ons aan de hand van verhalen.
Verhalen zijn onze wapens in de strijd tegen de vergetelheid.
Onthouden, herinneren, delen, verbinden en doorgaan. Het leven is kort en de lijst met verhalen die verteld moeten worden, is eindeloos.
Deze stoofjes zorgden voor vele uren warme voeten tijdens lange, koude winters. Warm houden is de zin van hun bestaan. Dit keer geen voeten maar herinneringen. Geen gloeiende kooltjes, maar objecten die betekenis krijgen door de verhalen die erbij horen. Verhalen van vrouwen over vrouwen die hen dierbaar zijn. Moeders, dochters, oma’s, tantes, vriendinnen.
Wandel door het woud der herinnering, bekijk de voorwerpen, lees de verhalen. Warm je aan de herinneringen.