“Wanneer gaan jullie precies op vakantie”, vroeg ik Mark. “Hoezo?” “Nou….in Les Issambres wordt niet verwacht dat je een hond meebrengt. Wat doe je met Queeny? Is het de bedoeling dat wij oppassen? Dan is er nog een klein probleempje.” Daar hadden ze nog niet over nagedacht.
Het is n.l zo dat wij op 12 juli op het Vrijthof in Maastricht zitten om te genieten van het André Rieu-spektakel. Daar hebben alle kinderen aan bijgedragen toen Wim 70 werd. Daar kunnen we niet met twee honden aankomen. En in de caravan laten? En aansluitend zouden we het leuk vinden om een weekje met de caravan te trekken.
Daar moet toch op tijd even over nagedacht worden. En dat nadenken is snel gebeurd. We vragen gewoon Ben en Niesje of ze zin hebben in een weekje of langer hier te zijn. Wim pakt ogenblikkelijk de telefoon. “O… prima “, zegt Niesje. “we komen wel op die twee passen.” Toch gemakkelijk zo’n oppas op afroep. Ik voeg er maar meteen aan toe:”De katten en de kippetjes en de pony’s krijg je er ook bij.” Nee daar zitten Ben en Niesje niet mee. Zolang er tenminste geen pups te verzorgen zijn hebben ze hier aan het Schoolpad een echt vakantiegevoel.
Wanneer ze hier oppasten kwam Mark wel eens tussen de middag even aan en soms vond hij ze nog in duster en pyjama in de grote stoelen bij het achterraam met de honden aan hun voeten. En als ze dan ’s middags op de fiets stappen voor een rondje Emmen en een cappuccino bij Bertje komen ze helemaal tot rust.
Op deze foto zou je bijna denken dat deze poefs voor de honden zijn aangeschaft. Nee…ze hebben hun plekje zelf ontdekt omdat ze zo goed kunnen zien of hun baas er aan komt. Slimme dames die twee… ?En wat is er trouwer dan een hond? Kunnen wij nog een voorbeeld aan nemen.
