In 2009 was er nog een bijzondere gebeurtenis. Er werd In de Hollandse Schouwburg in Amsterdam postuum aan opa en opoe een erepenning uitgereikt. Bram mocht die in ontvangst nemen. Ook Ben en Diny en Ineke met dochter Karin waren

En altijd even een sjekkie…

In 2016 waren ze in juli nog samen toen wij ze op een mooie zondagmiddag opzochten. Bram zette koffie, nog steeds met zijn hoedje waarvan hij onafscheidelijk was.Een paar maanden later zou Betty opgenomen worden.

Tja, door Joop heb ik heel wat foto’s van Bram. Leuk!!

Gewoon nog een leuke foto van Bram bij de Rosalie van Joop. Zowel Bram als Joop hebben de techniek van opa in de vingers, erfelijk belast. Joop heeft niet alleen ooit een vliegtuig gebouwd, maar ook verscheidene oude Citroëns opgeknapt

In 2010 kwam Bram nog met Betty naar Vorden voor de begrafenis van zijn zus Jo, gewoon nog in eigen auto. We ontmoetten elkaar na de condoleance in alle rust op het terras bij de Herberg waar hij genoeglijk zijn

Dit is zo’n foto waarbij je alleen kunt glimlachen. Bram rookte in zijn jonge jaren tot hij besefte dat roken behalve schadelijk ook duur was. Hij wilde graag een goede camera, stopte met roken en deed het geld dat hij

Vliegtuigen bleef toch de grootste passie van Bram. Hij werd vrijwilliger bij de Vrije Vogels in Lelystad waar hij net als neef Joop veel van zijn tijd doorbracht met het reviseren en repareren van oude vliegtuigen.Joop kan hier veel meer

In de loop der jaren waren er heel wat gelegenheden waar we Bram tegenkwamen. Zijn stem lijkt op de stem van mijn vader Hendrik Jan die ik maar zo kort heb kunnen horen. Zijn huwelijk hield inderdaad geen stand, maar

In 1946 kwam ook Herman weer naar Nederland nadat hij had gehoord van het motorongeluk en later het overlijden van Hendrik Jan. Het bleek een enerverende reis. Dat beschreef hij ook in zijn memoires. Opnieuw werden er foto’s gemaakt. Hier