Op een van onze bezoekjes aan de Achterhoek gingen we ook bij nichtje Erna aan. Meestal gaat het dan over familieverhoudingen. Ik vroeg haar hoe Bram en Mies toch aan hun namen kwamen. Zeker Abraham is geen gewone naam in

Heel vroeger waren geboortekaartjes zoals vanaf de veertiger jaren gebruikelijk was nog niet gewoon. Tante Jo heeft een boek bijgehouden van alle kaartjes die ze in de loop der tijd gekregen heeft. Die van ons vieren zitten er ook allemaal

Zo werd onze eerste vakantieplek aangeduid door vriend Dick. Het is al heel lang geleden. Deze twee waren met hun gezinnen op vakantie. Het ene stel ging de volgende dag naar huis. Het andere koppel was net gearriveerd. Toch nog

Ik kwam hem tegen tussen al die oude familiefoto’s. Bovendien kende ik een aantal van de inzittenden. Bram achter het stuur. Het is een foto  van die auto, waar mijn vader het een en ander van kan vertellen, meldde Jannie

“Wat zut die Wim d’r netjes uut, wat steet dat pak ‘em goed”, zei buurvrouw Wolterdina toen ze hem nu alweer jaren geleden zag bij de uitvoering van de Crucifixion. Ik denk dat ze hem daarvoor nog nooit in een

‘Alles sal reg kom’, zei een van ons. ‘Behalve de kromme benen van Hofmeier’, antwoordde moeder Siet gevat. Het schijnt te maken te hebben met de vroegere slager Hofmeier die het varken dat geslacht moest worden tussen de benen klemde.

Oom Bram is er niet meer. Ik moest gewoon weer even aan hem denken, zo’n unieke man. Hij was rustig ingeslapen te midden van veel dierbaren. Hij was er klaar voor. Hij heeft niet alleen voor zijn eigen familie veel

In de map met dierbare herinneringen van de Boskampfamilie die via de van Middelkoops boven water kwam, zat behalve de Nederlandse versie van Hermans Goals in Life, zoals hij ze noemde, ook een gedichtenbundeltje van Dina.Dina hield van de natuur,

Gisteren was ik op zoek naar die ene foto van mijn mentorklas uit 1987. Natuurlijk helemaal onderin de doos met oude foto’s. Maar ik vond tussen de foto’s ook een brief van opa die hij me schreef in de eerste

Deze foto uit mijn geboortejaar 1943 is pure nostalgie. Zo werd er vroeger rogge gemaaid. Eerst werden met de zicht de kanten gemaaid en daarna werd er op deze manier verder gemaaid. Het was in die tijd al een hele