Een rondleiding door één van de enthousiaste vrijwilligers in de Museumboerderij De Lebbenbrugge.
Het is even afkicken, maar we zijn echt weer in Drente. Wel via Overijssel dan. Na de bunzingval waar Robin zo van onder de indruk was bij de Lebbenbrugge zien we in Het Natuurmuseum van Piet Bos de bunzing weer terug, opgezet dan wel. Ook hier kijkt hij zich de ogen uit. Hij vindt de diorama’s prachtig en probeert de dieren te vinden die er door hun schutkleuren moeilijk te zien zijn.
Hij mag zich aan het eind van de rit iets uit zoeken in de shop en kiest voor een periscoop. “Daar kun je straks mooi mee over de schutting kijken”, zegt de meneer aan de kassa lachend. Dat heeft hij zich allang bedacht en oefent er onderweg naar huis al mee!
Wim heeft eindelijk ook weer een enthousiasteling voor de sauna er bij. Robin gaat er drie keer in en slaapt daarna al snel als een roos.
Het gras maaien vandaag…. jammer dan… gaat niet door vanwege de regen. Na ons bezoek aan de markt en aan opa Jan en oma Edith breekt de regen pas echt goed door. "Nu wil ik wel weer naar huis”, meldt Robin. “Ik kom een andere keer wel maaien”..
Vooruit dan…. nog een paar Achterhoekse spreuken:
Een vrouwenhand en een peerdetand
Staot nooit stille.
Tegen ‘n schaop völt neet te köttelen
Tegen ’n vrouw völt neet te pröttelen.
Van raegen en lachen kriej de bokse mangs nat.
Dee dreg ’t nös mooi hoge in d’n boom!
( gezegd van een meisje of vrouw met heel lange benen)