Net gebeurd. De enige foto waarop mijn duim in verband te zien is als je tenminste heel goede ogen hebt.
Vakantie vieren doe je drie keer. Eerst is het bedenken en plannen al leuk om mee bezig te zijn. Dan komt de vakantie zelf aan de beurt en daarna wanneer je je goed en wel thuis weer gesetteld hebt komt het bekijken van de foto’s en het ophalen van herinneringen. Die zijn altijd leuk. De mindere gebeurtenissen heb je dan weg geblokt.
Zo had ik mijn trouwe kaasschaaf thuis gelaten omdat Jan en Ria hier de oppas zouden verzorgen. Ik had het ‘kneusje’ meegenomen. Daar kon ik me wel mee redden zo dacht ik. In de caravan ben ik steeds de keukenprinses zoals Wim de -prins is thuis. ‘Ik kan mien de konte niet keren in dat kleine keukentje’, zegt hij dan. Wim had van de Emmer markt extra belegen kaas meegebracht voor de vakantie, maar toen ik voor onze allereerste broodmaaltijd op de eerste camping in het Lake District die extra belegen kaas te voorschijn haalde bleek de korst wel erg hard. Jullie voelen hem al aankomen. Ik zette even flink af met ’t kneusje op de keiharde korst en ik had meteen een flinke glip in mijn linker duim en over de hele lengte van de nagel. Het bloed stroomde nogal en ik zag me al in het ziekenhuis belanden. Maar Wim en Rick ontfermden zich over deze jammerende moeder met bloedende duim, bekeken de schade eens goed en werd de duim vakkundig ontsmet en ingepakt. ‘Den naegel geet d’r nog wel af’, zei Wim ’troostend’.. ‘Dat had ik ok met mien grote teen toen ik d’r een krat appels op liet vall’n bi’j de Voedselbank’.
De hele vakantie liep ik er mee rond. Nu is zelfs de pleister er af en begint het beschadigde deel er uit te groeien. Komt allemaal goed.