Alweer vijf maanden geleden is het dat Mark overleed, een tijd van groot verdriet, maar ook van veel lieve mensen om ons heen. We proberen de draad weer op te pakken, maar af en toe wil dat even niet. Het is goed om dan met positieve mensen om te gaan. Eén van hen is Ria. De eerste tijd was het vaste prik dat Ria ’s maandagsmiddags kwam om samen te spinnen, te breien of zomaar bij te praten. Het heeft me goed gedaan.
Ze is er even niet, ze houden zich nu op in de omgeving van hun nieuw verwachte kleinkind.
Gisteren belde ze met groot nieuws. Jan en Ria zijn opa en oma geworden. Ter voorbereiding en ondersteuning waren ze al met de caravan in de buurt gaan staan en meteen ook om te genieten van de vrije tijd die ook Jan nu heeft gekregen.
De kleine wereldburger heet Simon en de eerste geluidjes heeft oma Ria al gehoord. Alle nieuwbakken ooms en tantes zijn al vanuit het hele land afgereisd om de kleine Simon te bewonderen en welkom te heten in de familie.
Intussen gaan Ria en Jan straks verder op ontdekkingstocht door het Noorderland. Pieterburen heeft hun voorkeur en ik denk dat ze beslist ook het Zeehonden Centrum gaan zien. Altijd de moeite waard. En… op de terugweg, ik weet het wel zeker, gaan ze nog even bij hun nieuwe kleinzoon kijken. Dit zijn de hoogtepunten in een mensenleven….
