Wiesje van de van Hasseltlaan. Jan en Gé waren nog verloofd, Jaap met Wiesje op schoot werd nog Jaapje genoemd. Dan komt Hennie, het lang verwachte meisje na vier jongens, ik kijk niet erg vrolijk, maar Diny lijkt het helemaal naar de zin te hebben.
We kwamen graag in Zutphen bij oom Jaap en tante Riek. Het winkeltje aan de overkant had lekkere zwart op wit en Jaap kon goed vliegeren wat we graag deden, verderop op een braakliggend stuk land. Dat ligt allang niet meer braak… denk ik. Ik weet niet of ik de plek nog terug zou kunnen vinden
