Wiskunde is zien jongelui…. Wiskunde houdt niet van kletspraatjes.
Robin heeft zijn eerste rapport te pakken en zoals verwacht en gehoopt zag dat er goed uit. Vooral wiskunde scoorde deze van der Kolk goed, wat Wim de bovenstaande kreet ontlokte die hij over had gehouden uit zijn eigen schooltijd.
Het was mijn vak in elk geval niet. Zolang het rekenkundig is… ja, maar wanneer er formules aan te pas komen is het al minder.
“Zo opa Wim daar moet toch wel een aanmoedigingspremie tegenover staan”, vind ik. Dat gaat tegenwoordig al anders dan vroeger, geen spaarpotje meer, maar een digitale spaarrekening. Met Robins nummer gaan we op huis aan. Agnes is ook mee. Ze leert zo de hele familie kennen.
We zijn even op verjaardagsbezoek geweest, want vanavond is Wim er niet. Hij gaat op pad met Valerius en het jongenskoor uit Poznan voor hun eerste kerstconcert in Dokkum.
De rest van de dag zijn we bezig met schaal takken uit de tuin en kaarsen. Even later heeft Agnes weer een idee. We gaan jampotjes versieren met verf en met een lichtje er in heb je zo weer iets leuks gemaakt in deze kersttijd.
