Hetty Site

Ze hield van bloemen…

Ze hield van bloemen, dat deed ze. Het was te zien vandaag. Er waren prachtige bloemstukken. De moeder van Anneke overleed vorige week op 91 jarige leeftijd en vandaag namen we afscheid van haar in een bomvolle Barchkerk in Barchem. We waren hier eerder in dit sfeervolle kerkje toen Opa Eggink, Ome Jan, Jan Sigger, de man van nichtje Ineke, en ook toen Annekes vader werd begraven. Haar liefde voor bloemen heeft ze nagelaten aan haar dochters en haar kleindochters want als ik het goed heb zijn Karin en Annet beiden in de bloemsierkunst gegaan en hebben de bloemen verzorgd. Ik vond het opvallend dat zelfs het blad van de Clivia er in verwerkt was, een echte ouderwetse kamerplant die je met een beetje geluk in maart in bloei kunt krijgen. Waarschijnlijk was het ook een van de lievelingsbloemen van moeder Anna. De Barchemse predikant Leyenhorst verzorgde de viering van haar leven. Hij had haar bezocht op de Hoge Weide toen ze nog leefde en haar warmte, vriendelijkheid en humor was hem bijgebleven. De dochters deden in de gesprekken na haar overlijden de rest. Ik herken het dat als je over het leven van je vader of moeder praat er allerlei leuke voorvallen en eigenaardigheden naar voren komen. Het was een dienst met mooie rituelen zoals het aansteken van de drie kaarsen voor degene die haar voorgegaan waren: vader Bannink, dochter Gerrie en hun kleine zusje Annie. Ook het kaarsje dat aan het eind op een speciale plek aan de wand werd aangestoken door schoonzoon Jan en waarbij de drie zussen toekeken, vond ik bijzonder. En natuurlijk werden de bekende liederen zoals ‘Neem Heer mijn beide handen’ en Wat de toekomst brengen moge’ gezongen. De begraafplaats zelf was bekend voor de Egginks familie en lopend werd Annekes moeder naar haar laatste rustplaats gebracht omringd door haar kleinkinderen. De Onderschoer heet de gelegenheid waar na de tijd koffie en broodjes klaar stonden en we de familie konden condoleren. Een begrafenis geheel in stijl zoals het in de Achterhoek gebruikelijk is. Al woonde Annekes moeder al 15 jaar niet meer op De Kater, de oude buurt waar haar ouders zo lang woonden deed gewoon haar naoberplicht door voor vervoer te zorgen en koffie te schenken.