Bij de voorbereidingen van onze reis naar Spanje.
“En ze konnen niet geleuven da-w mekare nooit eerder ezien hadden”. Riet vertelt Niesje over onze eerste ontmoeting tijdens de campertocht door Nieuw Zeeland nu 3,5 jaar geleden. Ja, het klikte toen meteen al tussen ons vieren en op verschillende plekken onderweg gingen we, als we een vrije dag hadden, samen op pad. De rest van de groep dacht echt dat we elkaar al heel lang kenden. Ze noemden ons zelfs het Oostblok, want wij waren de enigen die uit het oosten van het land afkomstig waren. Sinds die tijd ontmoeten we elkaar regelmatig en delen lief en leed, al is het wel een uur rijden van Luttenberg naar Emmen. “Wie-j bedenkt nog wel weer wat”, voegt Riet er lachend aan toe, “want wiele bunt nog lange niet uutepraot.”
Zo sneu dat ze na tien dagen wintervakantie, toen we al in de buurt van Murcia waren, hals over kop weer terug moesten vanwege de ernstig zieke zus van Ben. Ze is al snel daarna overleden, maar ze was erg blij om haar lievelingsbroer nog te zien. Als je allebei uit grote gezinnen komt, Ben komt zelfs uit een gezin met 12 kinderen, is er altijd wel een zieke in de familie. Het was ook niet de eerste keer dat ze hun vakantie moesten afbreken.
Ze hadden ook nog iets van ons te goed. In Spanje vierden we op 3 maart dat we 46 jaar getrouwd waren en we zouden samen uit eten. Dat ging toen niet door en zaterdagavond hebben we het over gedaan bij Athina, een Grieks restaurant hier in Emmen. Ben en Niesje hoefden we niet over te halen, die zagen dat ook wel zitten en zo kwam er een aangenaam eind aan de dag rondom de Athinaschotel. Kunnen we iedereen aanraden!