Nee, de kleine ram overleefde het niet. Jammer, maar zo gaat het soms. Rob kwam het ophalen en met een kennersblik over de wei merkte hij op: ‘Heb je dat nog niet gezien? Die kleine Herdwick is aan het bevallen’. Ik dacht dat ze geen van allen drachtig waren, maar dus toch… Even later was er een piepklein rammetje geboren met de kenmerkende witte oortjes. Ik wens dat kleine ding alle kracht tot overleven toe. Het is nu twee dagen oud en het lijkt goed te gaan.
Intussen hebben Wim en ik wel een hele dag in de keuken doorgebracht, weliswaar om de beurt want met z’n tweeën kun je er je kont niet keren. Wim maakte 40 gehaktballen voor de Luthermaaltijd die we in de Schepershof gepland hadden. En ik zou de suikertaart maken in Lutherstijl, zoals er toen waarschijnlijk gebakken werd. Inderdaad heel veel boter en suiker, bloem, honing en noten.
Toen we gistermiddag de boel aan het voorbereiden waren keken Annie en ik elkaar aan en verzuchtten even: ’Waar zijn we aan begonnen?’ Een maaltijd voor 40 personen vereist wel voorbereiding. We hebben gelukkig een paar dames die heerlijke soep maken: Roelie, met als specialiteit groentesoep, en Fenna die de linzensoep voor haar rekening nam. Verder hebben we de hertenragout maar omgezet in runderragout. Hierbij bakte bakker Kolkman voor ons flinke ronde breekbroden. De middag werd tussendoor opgeluisterd door zingen met Tonnis en het luisteren naar muziek met Rien.
Wat waren we blij toen het een bijzonder gezellige middag werd. Iedereen zat gezellig met zijn groep te keuvelen en te genieten van het eten van vroeger en van de gesprekken met elkaar. Na de vele Lutheractiviteiten met als laatste de film ‘Storm’ was deze middag een mooie afsluiting van een heel jaar rondom Luther en de reformatie.
