Hetty Site

Zo was dat vroeger…..

Op 3 maar 1965 werd ’s avonds iedereen voorzien van een feesthoedje. Het was daar de gewoonte van familie en vrienden om zelf een feestje te maken. En dat deden ze.

Wat is er veel veranderd in één generatie tijd. Zowel in Hattem als in Vorden was het niet bespreekbaar om voor je getrouwd was bij elkaar te slapen. Dat hoorde nu eenmaal niet. Wanneer je even een tijdje samen wilde zijn moest je het hebben van een avondwandelingetje of van een gestolen uurtje zoals in Linde wanneer de familie al naar bed was. Er zal meegespeeld hebben dat het toen een soort schande was als je zwanger het huwelijk in zou gaan.
Dat uurtje samen op de Boomgaard werd om het kwartier verstoord door een roep vanaf de bovenverdieping, begeleid door een stamp met het voetje op de houten vloer:’Hettyyyyyy… gaot iele ok naor bedde..?’ En dan bedoelde ze niet in één bed.
Bij Diny en Ben later had mama er het volgende op gevonden. Opa Bijenhof werd ingeschakeld om zo lang mogelijk op te blijven. Was die eenmaal naar bed dan begon hetzelfde ritueel als bij ons vroeger.
In Hattem was het weer anders. Daar ging moeder Siet nooit vóór ons naar bed. Wanneer wij naar boven verdwenen gunde ze ons precies 10 minuten samen voor ze al kuchend de trap op kwam. Ik sliep bij haar in bed op de voorkamer. Wim met Henry in de achterste slaapkamer in een 2 persoons bed, terwijl het bed ernaast voor Piet en Ben bestemd was.
Zo was dat vroeger……
Toen Wim van z’n laatste Afrikareis terug kwam in Amsterdam vlak voor we zouden trouwen, haalde ik hem van de boot. Het was te laat om de trein terug te pakken en ‘noodgedwongen’ sliepen we in zijn hut aan boord. Het bed was wel erg smal met z’n tweeën, maar we hadden er geen beiden problemen mee.