Onze middag krijgt nog een mooi einde. We gaan naar Hallein, een plaatsje vlakbij Anif. Hier is nog een Kelten Museum en verder is het een aardig plaatsje wat op een wat mindere dag een prima oplossing biedt. We hebben maar drie kwartier tijd bij het museum. Ben vindt het genoeg en de rest gaat …. het stadje in. Wim ontdekt een slager met echte zure zult en een soort mager boerenschinke dat op onze nagelhout lijkt. Dat gaat in elk geval mee.
In de kerk die gewijd is aan de Heilige Antonius komt Ben weer bij ons. We waren in de prachtige kerk een poging aan het doen om Dona Nobis Pacem te zingen. Dat leverde ons een leuk gesprek op met een plaatselijke meneer die ons alles over deze kerk vertelt èn over de Kelten die vermoord of verjaagd zijn in de voor Romeinse tijd hier in deze streek.
Hij wijst ons op de Heilige Rupert, de patroon van deze kerk die afgebeeld staat met een zoutvat. Hier in Hallein is ook een zoutmijn, zoals in meerder plaatsen hier in de omgeving. Ben merkt op dat de NH kerk in Vorden ook aan deze H. Anthonius gewijd was, de heilige die je kunt aanroepen als je iets kwijt bent. Maar na de reformatie was dat natuurlijk afgelopen. Wel is de later gebouwde kerk op de Kranenburg gewijd aan deze Heilige Antonius..
Buiten de kerk in Hallein staat de H. Antonius zoals meestal afgebeeld met een varken. Het ontlokt bij Ben de opmerking dat vroeger bij ons wel gezegd werd wanneer je iets verloren was: ”Dat mo-j maor an Zwienen Tönnis vraogen.”
Het team Wagenvoort- van Zeyts is tegen 10 uur vanavond vertrokken. We hebben ze uitgezwaaid en maken ons klaar voor ons laatste nachtje hier. We hebben een prachtige week gehad met elkaar. Tot gauw allemaal en… alles Gute. Grüss Gott!
