De grote dag… voor Jaap en Mirjam, maar ook voor iedereen die er bij mocht zijn. De boog bleek toch inderdaad een verrassing. “t Peerd was mien toch hettel”, zei Diny. Die was met moeite rustig te krijgen en er moesten eerst een paar rondjes gelopen worden voor de bruid ongeschonden in het rijtuig kon gaan zitten.
De koets met paardje kwam voor mèt koetsier en palfrenier Wouter die voor de gelegenheid de juryhoed van pa Ben op had. Maar daar kwamen ze.
Huize De Voorst is natuurlijk een prachtige plek om te trouwen. Stadhouder Willem 3 had dit indertijd laten bouwen voor z’n vriend. Nu wordt het veel gebruikt voor feesten en partijen en is een erkende trouwlokatie.
Nee we hebben geen spijt dat we ons favoriete vakantieland een jaar overslaan. Midden in de bouwvak wanneer Ben en Niesje bij ons aan het Schoolpad komen trouwen ze. De tijd erna vinden we te kort om Schotland opnieuw te ontdekken.
Deze ervaring van het trouwen van Jaap en Mirjam was eenmalig. Alles werd er bij gehaald tijdens de ceremonie. De plek waar het allemaal begon tijdens een vakantie in Zuid Frankrijk, konijn Sam en teckel Franck… jazeker met ck.
Berend als oudste broer was getuige voor Jaap en Wouter was één van de ceremoniemeesters. Samen met Nienke, de schoonzus van Mirjam was de hele organisatie in goede handen.
Ben zei al:”het maakt toch meer los dan je denkt”. Je denkt terug aan je eigen huwelijk dat je ook zo begon en alle emoties er bij. Wij natuurlijk ook aan … iets dichterbij… het huwelijk van Gerhard en Judith dat ook zo mooi was.
