De huwelijksinzegening werd buiten in de prachtige tuin gedaan onder een eeuwenoude boom door een dominee die ze op internet ontdekt hadden. Ze wilden niet in een kerk trouwen omdat een kerkgebouw ze weinig zegt. Dit werd een inzegening met mooie rituelen. De beide moeders staken een kaars aan als teken dat ze hun kind los konden laten… hoewel.. De kaarsen hebben maar één seconde gebrand doordat de wind roet in het eten gooide. Er werd prachtig gezongen door een religroepje : Pur Sang. Ze zongen prachtig. Aan het eind was er nog een verrassing. Ben, Diny, José en pa Bram vormden een koortje, begeleid door Wouter, en zongen het bruidspaar ook hun zegen toe. Ontroerend. Het bleek ook nog de vuurdoop voor José. Nou die mag vaker meedoen met haar mooie sopraantje.
