Hebben jullie me nog gemist? Ik vroeg het me toen af.
Drie dagen zonder ook maar iets te schrijven? Nee, al zou ik willen… ik heb er niet eens tijd voor gehad. Dat heb je soms als je met een zus op stap bent en die keer nog wel naar Antwerpen. Het jaar ervoor was het Diny en mij goed bevallen in Brugge. Nu dus Antwerpen….
In het Crown Plaza Hotel aan de rand van Antwerpen hadden we een bijzonder luxe kamer met ieder een bed van 1m 20 breed, een breedbeeld tv met veel mogelijkheden, gelegenheid om koffie en thee te zetten, verwennerij in de badkamer en een ontbijt waar je u tegen zegt.
We hadden ’s avonds eigenlijk een restaurantje in de stad willen zoeken en stonden al bij de bus. Ineens zien we dat ons eigen hotel ook een restaurant heeft. We zagen snel af van de rit naar de binnenstad.
Die eerste avond hebben we al, moe als we waren, naar Dances with wolves gekeken. Ja gewoon op onze kamer. We zaten als prinsessen rechtop in de kussens met ons kopje thee en koffie met chocolaatje binnen handbereik..… Antwerpen hè!
De vogeltjes markt… hoe die was? We waren te laat. Was om 1 uur al afgelopen. De grote kathedraal dan? Mochten we niet verder dan de hal. “Hebben jullie het drieluik van van Eyck wel gezien”, vroeg Ben ons toen hij ons uit Zutphen van de trein haalde. Nee dus!
Maar wel het prachtige stationsgebouw met z’n koperen koepel, de prachtige gebouwen, de Indiase markt op de Groenplaats, we maakten kennis met vriendelijke Vlamingen, de smeltkroes van culturen en het straattheater. Op iedere hoek van straat of plein stonden muziek makende bands. Overal gebeurde wel wat. Hele toneelstukken werden midden op straat gespeeld. Dit was een feestweekend met Braderij. Alle winkels in het centrum bleven open. Ja….. we konden echt niet voorbij die voordelige Kipling-shop komen. Allebei zijn we weer voorzien van een leuke tas mèt aapje. Onze oude tassen?….. nee die kunnen echt niet meer!
En overal waren van die leuke restaurantjes. We hebben een Indiase geprobeerd en een Italiaan. Heerlijk!
Wat ik ook verwacht had… zeker niet dat het zó’n mooie stad zou zijn.
In het Museum van de Schone Kunsten was een afdeling met Oude Meesters… veel Bijbelse voorstellingen en veel heilige martelaren. Het zag er allemaal prachtig uit, maar je werd er niet echt vrolijk van. Er is vroeger wat af gemarteld. Beneden was de moderne kunst… Lucebert, Appel, vonden we beiden afschuwelijk. Wij houden meer van de impressionisten… van Gogh, Monet, Cesanne, Renoir. Er hing één schilderijtje van van Gogh uit z’n Nederlandse tijd. Het zou Drenthe kunnen zijn.
We hebben meteen met elkaar afgesproken om dat volgend jaar nog eens een weekend te doen. …….Parijs misschien? Jaaaa… Paris!
Foto: De lunch in het Museum der Schone Kunsten.