‘Wat is het vandaag?’, vroeg Wim me gisteren. ‘23 september’, zeg ik met een blik op de kalender en meteen er achteraan: ’verjaardag van opoe Bijenhof’.Mijn lange termijn geheugen doet het nog best. Meteen krijg ik de andere data in beeld.
Opa Bijenhof 21 februari, tevens trouwdag van Gerhard en Judith. 8 februari opa Eggink, tante Hermien 19 april( het zou nog gesneeuwd hebben toen ze geboren werd, vertelde opoe en die kon het weten),oom Sjoerd 10 december( ook Gerhards verjaardag),tante Riek 2 januari, oom Jaap 3 oktober.
Van oom Wim Bijenhof uut de Wildenborch weet ik dat hij eind februari jarig was. Dan gingen opoe en opa met de dresseerkar en paard naar de Wildenborch, opoes voetjes in een warme voetenzak. Was het erg koud dan werd het koetsje van Lettink geleend. Dan zakt het af met de rest van de ooms en tantes want daar gingen we niet altijd naar de verjaardagen, woonden verder weg.
Maar met de verjaardagen van pa 26 juni en mama 23 juli kwamen ze op de Boomgaard aan en was het volle bak. Hoe ze vroeger toch in het kleine voorkamertje en keuken pasten is mij een raadsel want toen de voorkamer, gang en slaapkamer eenmaal uitgebroken waren en het één kamer geworden was van 10 bij 4 m, zat die ook vol. Later zaten wij als (schoon) dochters in de keuken klaar om de wensen van mama uit te voeren. Zij zat in de voorkamer het dichtst bij de keuken en kondigde aan of het tijd was voor een tweede kop koffie of een borrel, citroentje met suiker, bowl, chips, stukjes kaas met worsten een uitje aan een prikker. Wat heb ik haar vroeger vaak horen verzuchten:’A’k de deerns toch es groot heb’. Dat was de tijd dat wij op tijd naar bed moesten en we wel eens met het oor op de vloer meeluisterden met de gesprekken. De stemmen van mama en tante Hermien waren het duidelijkst en het meest aan het woord. Tante Janna beaamde dat vaak met ‘O zeker, ja zeker…!’ Oom Wim had het vaak over ‘het aarde slijk..’. Die was bij een groepering die wat weg had van een Pinkstergemeente. De stem van tante Riek was zacht en beheerst. Verder ging het bij de mannen vaak over het vee, de prijzen van de melk en de varkens, de oogst en het weer. Oom Jaap was een PvdA man maar tijdens verjaardagen bij ons hoorde je er niet veel over. Misschien kwam het omdat mama van te voren ons had voorgehouden:’Wi-j gaot et niet aover de kerke hebben en ok niet aover de polletiek’.
Overdag waren de opa’s en opoes al geweest. Ik heb er mooie herinneringen aan.
foto: opa Bijenhof werd 80.