Het was even afwachten wat deze tweede Kerstdag zou brengen. Zou de kuur verder aanslaan?
Dit keer was hij al wakker toen we tegen 9 uur beneden kwamen. Nu stond het douchen op het programma. Dat nam Wim voor zijn rekening. Wat een geluk dat we alle spullen in huis hebben voor een tijdelijke extra handicap: inloopdouche, douchestoel en zelfs het looprek waar Wim de eerste 1,5 jaar van zijn ziekte zoveel gebruik van maakte. Het bleek nu heel handig, alleen al voor de zekerheid bij het lopen. Rick had verschillende keren een val gemaakt als hij ’s nachts naar het toilet wilde, maar het bleef gelukkig bij een paar blauwe plekken en een schram. Ik denk dat we het ergste gehad hebben. Hij eet en drinkt weer gewoon en nu is hij even naar buiten om wat te oefenen en een frisse neus te halen, het looprek bij de hand.
Even later ligt hij uitgeteld in de luie stoel, het valt tegen. Gauw moe…