Iets meer dan 50 jaar geleden sprong een jongeman in een blauwe jopper spontaan van z’n fiets toen ik tussen de middag langs de gracht in Hattem liep op weg naar de van Heemstraschool, waar ik sinds een half jaar les gaf. We hadden al eens gepraat na schooltijd toen hij voor zijn oom, die er conciërge was, de school controleerde. Hij had in die tijd studieverlof. Ogenblikkelijk stelde hij z’n vraag: ’Heb je zin om met me naar de film te gaan?’ Het overviel me wat en ik kon van schrik alleen nog uitbrengen: ’Welke film is het?’ Het bleek ‘De overval’ te zijn, een film over de bevrijding van en door verzetsmensen in een gevangenis in Assen in de 2e Wereldoorlog. Later hoorde ik dat één van zijn ooms bij de echte overval betrokken was geweest, Jaap Boersma was zijn naam in het verzet. De film kon er bij mij mee door en we hadden een leuke avond in de Buitensociëteit in Zwolle met koffie na in een bruin café, Suisse. Je weet natuurlijk niet hoe zich zoiets gaat ontwikkelen, maar ik had blijkbaar een vooruitziende blik en heb kaartje plus suikerzakje van deze gebeurtenis bewaard. De onderste foto is van Wims hut op de ‘Liberiakust’ van de Hollandse Stoomboot’, waarop hij een paar maanden later zou gaan varen.
Het was afgelopen week 50 jaar geleden dat we dit eerste uitje samen hadden en er volgden er nog heel wat meer. Nog even en op 3 maart zijn we al weer 48 jaar getrouwd.
