‘En… heb je er al zin in?’ Gerhard belt nog even de avond voor mijn verjaardag. Het woord verjaardag is een hot item bij mij. Ik ben niet zo’n verzorgend typje als er bezoek is. Ik wil er liever bij zitten dan telkens naar de keuken afzakken om weer iets op te halen. Daarom ben ik de dag ervoor druk om zoveel mogelijk klaar te hebben. ‘Och Gerhard… meestal vraagt Wim achteraf hoe het was en dan kan ik altijd volmondig zeggen dat het geweldig was’.
Nu is het de day after en ik kan je vertellen dat er belangstelling genoeg was. Veel telefoontjes en kaarten en Fb felicitaties. Ik ben verwend met erg leuke cadeautjes en Wim verleende alle hand- en spandiensten die nodig waren. Erg leuk was ook dat de Hattemers en Ben en Diny elkaar weer eens zagen. Natuurlijk misten we Niesje…. Tja… Ik voel echt wel dat ik ouder wordt, 72 nu. Dat hebben mijn ouders en Wims vader lang niet gehaald. En dan mag ik er wel blij om zijn, weer een jaar er bij gekregen. Frank, Tim en Daan kwamen me met Anja ook nog verwennen. ’s Avonds waren we met onze eigen kinderen en Robin natuurlijk. Wim is van de kaarsen op tafel en zo werd mijn verjaardag in besloten kring afgerond in romantische sferen.
