Het is vandaag 9 januari en ik bedenk dat het nu precies 75 jaar geleden is dat onze vader Hendrik Jan zo onverwacht overleed. Helemaal plotseling was het niet want hij had 14 dagen ervoor een ernstig ongeluk gehad toen hij met de motor onderweg naar de zagerij op het Medler achterop een militaire vrachtwagen reed die zonder enige verlichting aan de kant van de weg geparkeerd stond. Een militair met zijn vriendinnetje genoten even van hun vrije tijd.
Toen het net wat beter met hem ging en zwager Sjoerd met wat zakelijke paperassen bij hem op bezoek kwam bleek hij plotseling door een longembolie getroffen te zijn en overleden. Ik was nog geen 2,5 en Diny 9 maanden Ondanks mijn zo jonge leeftijd heb ik herinneringen aan hem die ik koester. Het maakte blijkbaar indruk dat vader Hendrik Jan een konijn aan de zolder van het keukentje vilde. Hij droeg zo’n vestje met puntjes en zijn mouwen waren opgerold. Hij trok het vel met het konijnenbont zo naar beneden en ik zag het blote lijfje tevoorschijn komen. Ik zat bij opoe op schoot, hield een hand stijf voor de ogen maar keek er toch naar door mijn vingers. Het zal onze feestmaaltijd voor de Kerst geweest zijn.
In het trouwboekje van opa en opoe zie ik dat ome Jan ook op 9 januari geboren is.
Ik begin een beetje op Rick, ook een Hendrik Jan, te lijken of zou het andersom zijn. Die houdt ook alle bijzondere data bij, zit in zijn geheugen gegrift. Een kop als een almanak, zou opa Bijenhof zeggen. Zo heeft Rick ook een extra zintuig voor ’tijd’. Hij kan zo ineens zeggen hoe laat het in Australië is… of Canada… of op Hawaii. Zijn grote wens is nog om over de datagrens te vliegen ooit.
Hij houdt er verder niet van om geprezen te worden, tenminste niet hardop. Gisteravond toen hij na de laatste koffie naar huis ging liep ik even met hem mee. Doe ik altijd, gewoon om het hek open te doen en hem uit te zwaaien. Dit keer zei ik :’Rick, weet je wel dat ik heel blij ben met jou?’ Meteen kwam hij ad rem: ’Nou dan ga ik maar heel gauw weg’., terwijl hij heel snel opzij keek. Zijn ogen glinsterden even..
