"Did you see a bear today". Dat was het wat aan het eind van de dag op een Canadese camping in de Rocky’s gevraagd werd. En dan werd er een pin op de kaart gezet op die plek en werd bekeken of het dezelfde beer van gisteren kon zijn. We zaten daar in Clearwater ook echt in Bear Country.
In mijn fantasie ben ik aan het reizen. En we hebben al best veel van de wereld gezien, lang niet alles, maar die behoefte hebben we ook niet meer.
Het was in het jaar dat Dick en Anda gemeld hadden dat ze plannen hebben om in september naar Canada te gaan met aansluitend misschien een stukje van Amerika. Ze waren benieuwd welke plekken op ons de meeste indruk gemaakt hebben.
Nou… daar konden we wel wat over vertellen. Anda was alleen doodsbenauwd om beren tegen te komen. Ik heb adviezen gelezen en gehoord over fluiten en zingen onderweg tijdens een wandeling, maar wijzelf hadden een berenbelletje om. Dat schijnt ook af te schrikken. We hebben de eerste keer in Canada 7 beren gezien, mager soort, allemaal bruine beren, zelfs een keer op de camping. Meestal worden die afgeschoten omdat ze steeds weer terug komen. Maar de andere beren zagen we gewoon langs de weg. Wanneer je weer eens een bus of een paar auto’s langs de weg zag staan, gegarandeerd dat er ergens een beer te zien was. Gera en Fred woonden toen pas een jaar of 5 in Canada en Gera had toen zelf nog nooit een beer gezien, wel een eland die ’s winters gewoon aan het slaapkamerraam kwam. In 2006 geleden waren we voor de tweede keer in Canada samen met Henry en Tonny. Toen zagen we er maar eentje, vanaf een bootje tijdens het whale watchen aan de westkust van Vancouver Island en dan nog op grote afstand. De captain zei dat het waarschijnlijk een jong was dat net door de moeder verstoten was en op eigen benen moest leren staan.
Meer tips mailden we door naar Dick en Anda en we gaven ons berenbelletje mee. Zo zit je ineens zomaar weer te fantaseren over een reis. Dat alleen is al leuk en goedkoop, maar in het echt is het toch even anders.
In 2010 zouden we nog eens gaan, nu samen met Ben en Niesje en logeerden we bij Henry en Tonny die zich toen voor een aantal jaren in Canada gevestigd hadden om dichtbij hun kinderen en kleinkinderen te zijn.
En…. het berenbelletje hebben we nog…
Foto: Vancouver Island… prachtig!