Toen collega en vriendin Dineke bij mijn afscheid in 2004 van het Carmelcollege namens de personeelsvereniging een speech hield vertelde ze over onze afspraak om samen een lang weekend naar Kasteel De Slangenburg te gaan. Dat is haar favoriete plek om helemaal bij te komen of juist om een studieproject in alle rust af te maken. Nadat de Slangenburg aan de staat vervallen was na de 2e WO, de voormalige eigenaars waren Duitsers, heeft het eerst als klooster dienst gedaan. Nu kun je er logeren en wordt het gerund door vrijwilligers die ook de maaltijden, thee en koffie verzorgen. Het klooster staat wat verderop en ’s avonds is iedereen welkom bij de Metten, de avondzang. Alle kamers van de Slangenburg hebben namen. Onze gezamenlijke kamers heten [i]de Biezen Mand,[/i] een kleine en een iets grotere kamer met badkamer. Maar ook is er [i]een Schuilkerk, de Rijzende Zon [/i]en [i]een Rose Kamer[/i]. Een plek om tot rust te komen.
Normaal staat dat mondje van Dineke niet stil. Haar oma zei vroeger al dat ze, wanneer ze niet wist wat ze ging worden, altijd kon solliciteren als scheepstoeter! Deze dagen deden haar goed, er is ook een wat ingetogen Dineke. We hebben gewandeld in de bossen om het kasteel, we bezochten de “Metten” ’s avonds en luisterden naar die mooie Gregoriaanse avondgezangen. Eén middag gingen we naar het oude 2e hands boekenstadje Breedevoort èn één dag heb ik haar mijn deel van de Achterhoek laten zien, De Boomgaard, tante Jo, Vorden, Hengelo, De Muldersfluite en als afsluiting brachten we de laatste dag natuurlijk een bezoekje aan Diny.
Dineke geeft engels èn doet een deel van de zorg. Ook zij begeleidt kinderen die problemen hebben. Háár mis ik het meest.
Ook zin om eens een paar dagen de gast te zijn op kasteel De Slangenburg? Door een klik op de titel kom je op de website.