Aan alles komt een eind. Wat hebben we genoten van onze eigen schapen aan het Schoolpad. Frans Kollmer hielp ons met alles en waren er echte problemen… daar hadden we dokter Harry voor. Zo moest hij eens geroepen worden bij een moeilijke bevalling en terwijl we dachten dat het lam het niet kon overleven, zat er toch nog wat leven in. Met mond op bekje beademing en hartmassage kreeg hij de kleine weer aan de gang. Het was in het begin van ons schapenavontuur en ik had nog geen kuikenlamp. Maar deze kleine moest die nacht wel warm gehouden worden. Bovendien moest hij bij zijn moeder kunnen om de eerste moedermelk, de biest, te kunnen krijgen. Zo heb ik die nacht in de schapenstal doorgebracht met een dekentje om het lam, maar wel zo dat ie bij zijn moeder kon. Ik hield het vol tot half 6 ’s morgens. Het rammetje heeft het overleefd en noemde ik Harry naar zijn redder. En ja… daarna kwam er snel een kuikenlamp, een uitkomst voor jonge lammeren.
Toen Wim met de VUT ging op zijn 61e, ja dat had je toen nog, gingen we over op fleslammetjes. Die haalden we op bij mensen die er zelf geen tijd voor hadden. Ook leuk!
Maar toen kwam Rob met zijn oproep voor een stukje weiland voor zijn schapen. Daar waren toen aan toe. Wel de lusten, lees rustig op de schommelbank genieten van het dollen van schapen en lammeren in de wei. Ja en ook toen weer fleslammetjes. Ik heb nooit geweten waar mijn liefde voor schapen vandaan kwam. Vader Hein had geen schapen, maar opa Bijenhof op De Haar waar ik de eerste 6 jaar van mijn leven woonde, wel. Tante Hermien stuurde me eens een foto van mama met een lam waar Gerke en ik even mee mochten knuffelen. Op de foto leek Gerke er meer belangstelling voor te hebben dan ik, maar misschien had ik al geknuffeld.
Hier een foto van 10 jaar geleden toen Rob een stel prachtige hoog drachtige Schoonebeker ooien bracht. Hij had toen nog geen hond nodig. Hij rammelde wat met de emmer met brokjes en ze volgden hem naar de grazige weide. Begin april zouden de lammetjes komen.! En wij hielden toezicht en genoten ervan.
Tegenwoordig is het van hobbyschapenhouder nu zijn beroep geworden en heeft Rob verscheidene kuddes op natuurterreinen in Drenthe lopen.