Soms herschrijf ik oudere stukjes van mijn website. De ene keer is het een aanvulling en af en toe laat ik wat weg wat niet ter zake doet. Als je eenmaal deze leeftijd hebt bereikt heb je zoveel herinneringen die allemaal weer een vertelsel opleveren.
En soms zijn de dingen die je op dit moment aan je hoofd hebt te gevoelig om op te schrijven en heeft dat wat meer tijd nodig. Nou… dan nu mijn laatste belevenis… ?
‘Die tandjes moeten er uit’, zei de tandarts een paar weken geleden. Ik was in november mijn ondergebitje kwijt geraakt. Iedereen die hier kwam heeft al helpen zoeken… tevergeefs. Ik heb zelfs stukken tuin doorwoeld met een harkje in de hoop dat Storm er misschien mee was gaan slepen. Ook noppes. Dat was mama ook al eens overkomen toen ze haar middagslaapje op de bank deed en zonder gebit wakker werd. Nooit teruggevonden. Hond Sacha kreeg de schuld. Dus toch maar richting tandarts. Deze doortastende tandarts, tevens moslima, keek er niet eens van op. Ze had het gauw gezien en meteen de overgebleven tanden en kies afgekeurd. Zo was er na een paar keer ‘happen’ het moment daar om ‘die laatste tandjes’ te verwijderen en de onderkaak van nieuwe meubeltjes te voorzien. Terwijl ik altijd tegen die akelige spuiten opzie waren die het minste. Daarna kwam het geworstel en geboor om de wortels van die tanden er goed uit te krijgen. Ze bleken verkalkt en het bleef maar kraken… telkens weer een stuk. Ik lag als een lam dit te ondergaan. ‘Gaat het nog mevrouw?’, zei ze telkens. Ja, het ging, maar in mijn paniekgedachten zag ik me al bij de KNO arts.
Uiteindelijk ging ik letterlijk met een mond vol tanden naar huis. En een blad vol adviezen. Susan kwam ’s middags op troostbezoek. Maar wat een nasleep, ik kon bijna niet praten, ook niet eten. Het werden smoothies en shakes die de volgende dag door Gerhard werden gebracht samen met ibuprofen . Dat zou beter helpen dan paracetamol. Storm leed met me mee en bleef strak naast me liggen.
Het is nu precies 2 dagen na de ingreep. De stress die ik opgebouwd had begint af te nemen. Ik heb net mijn eerste kop koffie genuttigd.