Meestal is het rustig bij ons als we aan het ontbijt zitten. We lezen ons krantje en vanmorgen is dat niet alleen ons Dagblad van het Noorden maar ook de Zaterdageditie van Trouw.
Het is zoals meestal drie eetlepels magere kwark en een lepel vruchtenkwark voor het lekker, en dan nog drie soorten vruchten en wat lijnzaad er door. Wim vindt dit het lekkerste wat er is. ‘Ja, echt 99 van de 100 keer’, vult hij aan. Nu de druiven rijp zijn maken die er deel van uit. Boskoops glorie heet dit soort, kleine blauwe zoete druiven.
Wim gaat nog even door op het onderwerp eten en beschrijft zijn ontbijt en de broodtrommel die hij meekreeg in zijn puberjaren. In zijn beleving was die enorm groot en zaten er minstens 12 boterhammen in. Eenmaal op school was om 12 uur alles op en ging hij verder met de restanten van de andere jongens. Hij was een lange dunne slungel zoals meer jongens in de van der Kolkfamilie.
Nee, Henry niet, was meer een ‘de Bruintje’. In mijn verkeringstijd met Wim zat Henry nog op de Kweekschool en zag ik hem wel eens langs vliegen als hij natuurlijk laat uit bed door de keuken liep, een hap brood en een slok thee meepakte wat moeder Siet zorgzaam voor hem had klaargelegd op het hoekje van het aanrecht. En weg was ie….
Als Wim helemaal op dreef komt beschrijft hij zijn kannetje karnemelk dat begon te druppen nadat hij zijn tas boven in het rek van de bus op weg naar de LTS in Elburg had gelegd. Er zaten vaak militairen in die bus die naar de kazernes in Wezep en ‘t Harde gingen. Die keer zat er juist een hoge pief met pet onder die druppende tas. Toen die druppels karnemelk vanaf die pet in zijn nek begon te glijden kwam hij in de benen en bulderde: ’Van wie is die tas?’ Van niemand natuurlijk. De man pakte de tas en toen hij een paar haltes verder wilde uitstappen met zijn eigen tas en die van Wim kon die nog net de tas uit zijn hand grissen voor de deur zich sloot.
Hij geniet nog even na…
Foto: Wim in de zgn. kopklas, een tussenjaar, voor hij naar de machinistenschool zou gaan. Ik denk dat hij hier 15 jaar is.