Ik heb jullie nog wat beloofd en ik weet het…. belofte maakt schuld. Een week of zes geleden kocht ik op de markt groene badstof om voor Wim een saunahemd te maken. Die zou ik nog eens laten zien. In Hengelo had Wim ooit ook al zo’n hemd, een kortere versie, en we noemden het toen z’n Abrahamhemd. Na een saunagang en wanneer hij wat afgekoeld was ging dat ding aan en dronken we samen met Bertus en Marijke wat. Daar in de Marnixstraat konden we wel eens bekijks hebben wanneer de buren van bovenaf, waar de woonkamer was, een blik op onze tuin gingen werpen. Buurvrouw Boet zou een hartverzakking krijgen als ze haar buurman in Adamskostuum zag rond spandiksen.
Nee dat hemd heeft goed dienst gedaan, maar dat is intussen 30 jaar geleden en het hemd is er niet meer. Dit is dus Abrahamhemd no2 geworden, wat langer en nog meer à la Abraham als no 1 en….mèt split. We hebben hier wel geen buurvrouw Boet, maar als je rondloopt naar de wei om wat verder af te koelen zie je toch regelmatig mensen langs fietsen.
Meestal trekt Wim hem wat op als hij gaat zitten en ik vermoed dat ik het verzoek nog eens krijg om hem wat korter te maken.
Eigenlijk mis ik nog iets….. Een lange stok als herdersstaf.
