Ach, af en toe komen zomaar herinneringen boven.
Sommigen durven bijna alles en dat heeft niks met leeftijd of sekse te maken. Rick kan het met name niet hoog genoeg gaan op de kermis. Als kind al wilde hij in de hoogste enge apparaten, in tegenstelling tot Gerhard. Wijzelf stonden aan de kant te griezelen, maar dat Joanne hetzelfde gedrag vertoont had ik ook niet kunnen bedenken.
Ooit gingen Johan en Joke met Ben en Diny met hun gezinnen naar Slagharen…ponypark èn pretpark ineen. Gezellig zo samen met de nog kleine kinderen. Ze reden achter elkaar en Jos heeft misschien gedacht dat Johan de weg niet goed kende zo ver van huis. Hij sprak de fameuze woorden: ‘Papa rie’j mor achter Bennie Boy an’. Ja je hoort soms wat, hè!
Eenmaal in Slagharen was Joanne niet te houden. Ze moest en zou in het reuzenrad. Ze had maar net de lengte om er sowieso in te mogen en één van beiden Johan of Joke moest zich opofferen om mee te gaan. Alleen durfden ze haar er ook niet in te laten gaan. Johan moest er eerst aan geloven. Er zijn verhalen van mensen die na zo’n ervaring later beneden naar hun gebit moeten zoeken. Het bleek toch niet zo heel vreselijk. Maar Joanne had er nog lang niet genoeg van. Dit keer ging Joke mee dat hoge ding in en bovenaan hang je dan ook nog op de kop. ‘Och’, zei Joke…’ik dee gewoon de ogen dichte en toen viel het nog wel met ok’. Stoer hoor!
Je moet soms wat over hebben voor je kroost.
