Morgen nemen we afscheid van onze broer en zwager Henry. Na het overlijden van moeder, en later Niesje en Ben en nog later Mark, maakte ik een bloemstuk dat niet alleen mooi moest zijn maar ook een symbolische betekenis zou hebben.
Wat ga je maken voor iemand als Henry? Qua postuur was hij niet de grootste van het viertal van Gerard en Siet, maar misschien maakte hij wel de meeste indruk als hij aan het woord was. De kleur rood vond ik daarom passend, het is bovendien de kleur van de liefde.
Tussen mijn voorraad vond ik een schip, een symbool voor een vervoermiddel over de levenszee die soms gladjes maar ook wat ruw kan zijn. De 2 rode rozen staan voor Henry en Tonny en de warme rode roosjes er omheen de kinderen, kleinkinderen en naaste familie. De witte roosjes staan voor de vele vrienden. En alle mooie bessen zie ik alles wat hij betekend heeft voor familie, vrienden en de gemeenschap om hen heen. Misschien ontdek je er ook wat kruiden tussen, als smaakmakers in het leven. Het geheel is omgeven door klimop, het symbool voor verbinding en trouw. En als ik straks rondkijk in de tuin ontdek ik misschien nog een esdoornblad, je weet wel die ook op de Canadese vlag staat. Dan wijzen de bladeren van de gele lis naar boven, een teken dat hij in verbinding was en is met wat we wel de Eeuwige mogen noemen.
Lieve Henry, waar je nu ook bent, dank voor wie je was…..
