Mark
Een hart met witte rozen, sedum en klimop èn een appeltje, alles uit eigen tuin,
‘Als je naam maar genoemd wordt’, zei hij ooit toen ik hem plaagde met een stukje in de krant over een verkeerde actie van hem bij voetbal.
Tja… zijn naam zullen we nog vaak noemen want alles om ons heen herinnert ons aan onze lieve jongste zoon.
Op deze plek waar we als gezin zijn as hebben uitgestrooid komen we niet zo vaak meer, hoewel het een prachtige plek is midden in de natuur.
Er zijn plannen om hier van het Oeverse bos een natuurbegraafplaats te maken. Voor ons is het dus al, de plek waar wij en ook Mark met de honden vaak kwamen.