Begint ze weer over de kippen. Tja, je kunt er van alles mee beleven. Meestal leuk maar soms zit het tegen. Ik zie de drie oudere kippen zitten. Ze zijn weggekropen onder de rododendron naast de zijdeur en maken geen geluid, de grijze kloek, de witte en de bruine. Ook de kloek hoor ik niet. Ze zijn in de rouw, een gezamenlijke rouw want als je een paar jaar met elkaar op hebt getrokken krijgen kippen ook een band.
Het kleine haantje is weg, waarschijnlijk door een buizerd of zwarte kraai gepakt. De kraaien hebben ook jongen en een paar zijn aardig actief om ons huis. Ze dunnen de jonge populatie van de zangvogeltjes uit. Ze zijn constant op jacht naar eieren en jonge vogeltjes. Moeder kloek was zo zorgzaam en riep de hele daag haar kuiken en deze bleef steeds vlakbij. En nu toch….
Even later gaan ze weer hun gang, ze gaan na de portie gemengd graan en water verder met alles wat er te halen valt rondom ons erf. Ze gaan zelfs tot aan het eind van de wei, meestal tegen de avond.
De nieuwe kippen zitten nog in de ren. Die moeten eerst een ei leggen. Daarna mogen die ook struinen. Buurman Alle had de deur van de ren al verstevigd en Rob heeft behalve een nieuw hek bij de lammeren ook een extra knip op het kippenhokje gemaakt.
We probeerden indertijd ook de oudere kippen in de ren te houden maar die vlogen er gewoon uit en nu is het zoeken naar hun eitjes. Zeer zelfstandige typjes. Gelukkig kennen de nieuwelingen dat niet. Houen zo…
Dus Rob… als je nog een aardig haantje hebt… ik hou me aanbevolen.
foto: Zo’n stevige sluiting krijgt zelfs de witte Schoonebeker ram niet kapot.