We kenden elkaar al zo’n 46 jaar. We woonden net in Hengelo en ineens stond ze voor de deur om iets te vragen over behang: Anda. Ze was even ervoor getrouwd met Dick, onze naaste buurjongen in Linde en nu waren ze op 100 meter afstand van ons komen wonen in Hengelo. Het klikte tussen ons en een jaar later werden hun Ernst en onze Mark twee dagen na elkaar geboren. Dat geeft een extra band. We hebben veel aan elkaar gehad, niet alleen in de tijd dat we in Hengelo woonden. Veel vakanties hebben we samen doorgebracht met onze en hun jongens. Ook toen ze naar Apeldoorn verhuisden bleef die bijzondere vriendschapsband tussen ons bestaan. Anda en ook Dick zijn trouw aan hun vrienden. En de telefoon is geduldig. We brachten zelfs een paar keer een zonnige vakantieweek door met hen in hun Franse paradijsje. Door dik en dun, langs hoogte- en dieptepunten in ons leven, Anda was er voor je. Afgelopen jaar bleek een moeilijk jaar te worden. Hoewel ze goede kansen had volgens de doktoren, bleek de ziekte te fel en kwam er gisteren een heel onverwacht einde aan haar leven. Wij zijn verslagen, het is niet te begrijpen. Toch zijn we dankbaar dat Anda zoveel in ons leven betekend heeft, een vriendin die altijd voor je klaar stond. Dank je wel Anda voor wie je was, je zult voor altijd een plekje houden in ons hart. We kunnen nu slechts meeleven met Dick en de kinderen.
