Zo’n avond met Daniel Lohues zet je aan het denken. Zijn binnenkomer was de zin: Angst is mar veur eben, spiet is veur altied. Zo treffend. Soms moet je in het leven iets durven want misschien krijg je geen kans meer. Hij had hierover natuurlijk een liedje geschreven, want al denkend ontstaan die….
Zo ging het de hele avond. Naast zijn gemoedelijke overdenkingen in het Drents van Erica kwam er uit iedere herinnering een liedje voort, want dat deze jongen muzikaal is kan niemand ontkennen. Die muzikaliteit zal hij geërfd hebben van zijn opa Lohues. Het bleek dat opa Lohues ook zomaar uit z’n hoofd de melodieën die hij op zondagmorgen in de kerk had gehoord zomaar tijdens de koffie naspeelde.
Ik denk dat velen van ons iets herkenden in de wijsheden die hij van zijn opa en oma meekreeg. Ik tenminste wel, is ook makkelijk met een opa en opoe die bij je thuis wonen.
‘Ie mot d’r wat van maken waor a’j bunt’, was er zo een van zijn opoe. Zij was ooit met opa vanuit Dedemsvaart op Erica neergestreken, want zo zeggen ze dat hier. Je woont op Klazienaveen en op Erica, maar in Emmen en in Sleen of Coevorden. Zijn opa begon een boerderij op de plek waar nu Parc Sandur is. Die afstand leek begin vorige eeuw verder dan wanneer wij naar Frankrijk zouden verhuizen.
Daniel bleek ook ontzet te zijn over de televisiebeelden van nu over het Midden Oosten en het vluchtelingendrama, echt vreselijk. Maar als hij dan buiten kwam en de tuun inging zag hij de appelboom waar heeeel veel kleine appeltjes aan groeiden, wat hem de hoopvolle gedachte gaf: Daor komt dit jaor een hele hoop appeltjes an.
Aan het eind van de avond kreeg hij een dubbele ovatie en kwam Daniël terug met een toegift waarbij hij zijn muzikaliteit nog eens extra liet horen.
Door op de titel te klikken kun je het youtube filmpje zien en horen: Angst is mar veur eben, spiet is veur altied…