Ik denk dat dit op zijn 90e verjaardag was. Alle kinderen, voor zover mogelijk, waren er. Naast hem iemand van de kerk die ook met preken per bandrecorder op zijn brommertje rondreed en daar door de bijnaam ‘het vliegend evangelie’ kreeg. Hier wordt de band afgeluisterd die Herman en zijn gezin had ingesproken voor zijn verjaardag.
I think it has been his 90th birthday. Almost all of his children were there at the Boskamp. Next to him the man with the bandrecorder while Herman had send messages on tapes from him, Nettie and all of the children.
He was called ’the flying gospel’ while he brought the tape recorder with him on the backseat of his moped to elderly people who were not able to attend church any more.
2012 schreef ik:
Arm en tevraene, dan bu’j rieke, las ik op de Achterhoekse spreukenkalender deze week en meteen kwam het plaatje in m’n hoofd van opa Eggink. Hij maakte altijd een tevreden indruk en veel geld had hij niet en wat hij had toen hij eenmaal ‘van Drees trok’, gaf hij weg. Soms aan een goed doel dat hem dicht aan het hart lag en soms aan zijn kinderen, allemaal 25 gulden. Hij had ook niet veel nodig op z’n ouwe dag, alleen geld voor een sigaartje en briefpapier om zijn correspondentie te verzorgen. Ik heb hem nooit nieuwe kleren zien dragen. Vaak had hij het pak van Hendrik Jan aan als hij bij ons kwam op z’n fietsje.
Er was iets wat hij maar niet kon begrijpen. Waarom wil een mens het steeds winnen van een ander. Waarom wil iemand de eerste zijn. Je snapt dat sport niet zijn ding was. Hij hield meer van lezen en discussies, meestal over geloof, politiek en filosofie. Hij was een overtuigd pacifist. Op weblog 2 zijn heel wat brieven van hem na te lezen. En hij had alle tijd voor zijn kinderen en kleinkinderen. Ik was allang en breed getrouwd toen we nog regelmatig met elkaar schreven. Vaak naar aanleiding van een boek dat we elkaar geleend hadden. Hij had ook Wim in zijn hart gesloten en vaak stond er als afzender onder de brief: vriend Johan. Ach… opa
Poor and content… then you are rich. I read it on our Achterhoekse calander and immediately I got the picture in my mind of opa Eggink. He always looked content, didn’t have much money and when he got his senior money he gave it away, most of it to his children. He didn’t need much as a senior, living with his son Jan and daughter in law Jantje, just a bit money for his small cigars and his writing paper while he used to have a lot of correspondence. I never saw him wearing new clothes. When he came to us on his bike he used to wear Hendrik Jan’s suit.
There was something he could not understand. Why is it some people wanted to win, being first? So you may believe he wasn’t fond of sports. He loved it to discuss about filosofy, politics and ..God. He was a real pacifist, so against all kinds of violence. On weblog 2 you can find more about it, letters etc.
He always had time for his children and grandchildren. We had a lot of correspondence, often about books we lend each other and… about life. He told me I had made a good choice when Wim and I got married. And at the end of a letter he often wrote: With love… your friend Johan. Ach… opa….