De grote dag is daar! De traplift is geïnstalleerd en Wim mag hier al proef zitten.
De Swing van Thyssen Krup is de enige die op zo’n steile spiltrap kan. De monteur legde geduldig alles uit en na Wim moest ik er ook aan geloven. Een kind kan de was doen, zo eenvoudig lijkt het. Wim kan er precies met zijn hoofd onder door. Ik heb wat meer ruimte. Alleen als je van boven naar beneden gaat is het of je zo van de rotsen af duikt.
Nu moet er van alles naar boven, de telefoon, de wekker en waarschijnlijk nog meer. Vanavond wordt ons eigen bed weer ingewijd. Wim heeft wel geen papegaai als hulpmiddel om overeind te komen en weer te gaan liggen maar de laatste maanden voor de operatie had hij al een dik touw aan de balken geknoopt voor dit doel en dat kan nu weer dienst gaan doen.
