In 1974 verhuisden we naar Marnixstraat 40, ons eerste eigen huis. Rechts van ons woonde B B met zijn vrouw, buurman Boet. Aan de andere kant waren het Betsy en Henny, met hun 4 kinderen. Paul is net zo oud als Gerhard, Luc iets jonger dan Mark. Cyril werd genoemd naar een belangrijk man tijdens een RK concilie. We waren net aan deze leuke buren gewend of ze gingen verhuizen. Onze nieuwe buurtjes werden Bertus en Marijke met hun twee nog kleine kinderen. Mijn eerste kennismaking met Marijke toen ik aan de deur kwam was me wat : een jong moedertje met aan ieder been een huilend kind geklemd, Bart en Marieke. Maar het klikte meteen tussen ons. De kinderen kwamen hier tot rust en Marijke ook.
Bart, door onze jongens altijd Bartje genoemd, ging een jaar later naar de kleuterschool. Ook daar moest hij wennen. Heel stilletjes en met grote ogen bekeek hij zich alles en vond de andere kinderen helden als die ’s morgens bij het kringgesprek hele verhalen konden vertellen. Eindelijk durfde hij…., wilde hij ook wel eens wat vertellen in de kring. Met een kleur stak hij voorzichtig zijn vingertje op. En nu mocht hij ook…. . Hij keek de kring rond en toen kwam het: ’Mijn vader d d die slaat mijn moeder met het hoofd op de tafel!’ Zo dat was er uit.
De juf begreep hem helemaal en vertelde het met een big smile aan Marijke toen die Bart kwam ophalen. Bartje was er door.
Het klikte zelfs zo dat we, zoals ik al vertelde, een gezamenlijke sauna achter onze huizen bouwden, een Finse sauna met een echte houtkachel.
Bertus met vriend Bertie Blokhuis hadden de kunst van het bouwen van blokhutten afgekeken in Finland. Alle 8 broers en zwagers Slotman hielpen mee opbouwen. De dikke boomstammen uit de bossen van Het Loo werden op elkaar gestapeld. De sauna kwam middenachter onze huizen en aan beide kanten kwam een douche, toilet en halletje. Er moest van Buurvrouw Boet wel een lange pijp op gezet worden, anders had ze last van de rook. Tja… voor de lieve vrede hadden Wim en Bertus iets uitgedacht.
Wim wist zo’n stalen pijp te versieren bij Stork en samen zouden ze die plaatsen. Maar zwaar dat het kreng was en ook nog wel 3,5 m hoog, het moest tot boven de dakgoot. Op een zaterdagmorgen keken Marijke en ik met angst en beven hoe de pijp werd opgericht bovenop het platte dak van de sauna. Onze jongens en Bart en Marieke moesten verplicht naar binnen. De beide mannen gingen het dak op, en als ik me goed herinner moesten Marijke en ik voor alle zekerheid achter onze huizen ieder aan een kant touwen vasthouden… . en toen stond hij!
Het was geen gezicht, maar je moest wat!
Foto: Marnixstraat 40