En hier het bruidspaar zelf, mèt bruidsmeisjes nog wel. Bé de Bruin en Trinie Wiersma zie je hier op de belangrijkste dag van hun leven.
Ergens in de zomer van 1962 ging ik bij Wim achterop zijn DKW motor naar Nunspeet waar ik voor het eerst deze oom en tante van moederskant zou ontmoeten met hun nog jonge gezin. Ik schat de meisjes toen op ongeveer 5, 7 en 9 jaar maar ik kan er een jaar naast zitten. Het werd zo gezellig dat we besloten samen met Bé en Trinie oom Wim en tante Gé de Bruin in Zeist op te gaan zoeken. Er was nog een broer van moeder Siet. Dat was Gerard de Bruin die met Riek Rorije getrouwd was en lang in Borculo gewoond heeft.
Daar is moeder met de jongens wel eens op vakantie heen gefietst. Het was geen onverdeeld succes. Moeder die net haar man Gerard verloren was ging languit over de straatstenen op de heenweg en haar gehavende gezicht en de rest van haar lichaam hadden die komende week nodig om te herstellen. De jongens herinnerden zich vooral het houtje dat die ‘grappige’ oom Gerard op hun ontbijtbordje had gelegd om ze op ‘een houtje te laten bijten’. Ze konden dit nou net niet waarderen.
[i]At the wedding day of Bé and Trinie de Bruin[/i]