Ik ben niet de enige in dit huis die een gevecht te voeren heeft. Zoals ik me druk maakte om het zevenblad onder controle te krijgen, is Wim bezig met de ontvangst van het tv signaal van de schotelantenne. Nee wij hebben geen kabel, te ver van de bewoonde wereld waarschijnlijk… kan niet uit. Na de hoge voormalige wijkantenne van de Emmerhout gingen we al snel over op een schotel. Die oude wijkantenne staat er nog steeds als een relikwie uit vroeger tijden. Wim nam zich een abonnement op Canal digital om zijn favoriete sporten te kunnen ontvangen. Voor de momenten dat sport me te veel wordt en er een ander interessant iets is op de tv trek ik me terug in de keuken. Daar hebben we een kleine tv met digitenne mèt buitenantenne. Werkt perfect. En wat zo leuk is. Ik kan er de BBC op ontvangen voor allerlei programma’s over wonen op het platteland.
Maar nu had Wim een probleem. Het beeld viel steeds weg, zomaar en dan was het er weer even en floeps… weer weg. Ergerlijk vond hij. Van alles heeft hij geprobeerd… beetje draaien aan de schotel, kijken of de witte roos er niet voor hangt., nog wat schuiven. Ik moest dan binnen gaan staan, vlak voor het raam, en aanwijzen of er wèl of géén beeld was. Meestal was het een vlakke beweging met beide handen voor géén en duimen op voor wèl beeld. Zie je het voor je? Toen werd er begonnen met het verwijderen van takken van de bomen bij de wei, blijkbaar niet de goede. Tot ik vanaf de wei komend zag dat de schotel anders stond dan daarvoor. Dus weer iets gedraaid. Toen bleken er andere takken met de nu volgroeide bladeren binnen de satelliet -ontvangst te wapperen. Dus… regen of geen regen… die moesten er ook af. En toen… eindelijk een perfect beeldje. Wim trekt zich terug op zijn vaste plek en geniet van een potje voetbal. Het is hem gegund!
