Vanmorgen meldde Het Dagblad van het Noorden dat er in België een vergissing is gemaakt bij de behandeling van twee patiënten. Bij de man die alleen een onderzoek onder narcose moest ondergaan werd door de uroloog iets operatief verwijderd. Wat dat was werd er niet bij verteld en degene die de operatie zou moeten ondergaan kreeg dat volkomen overbodig onderzoek.
Dat zal mij niet gebeuren dacht ik toen ik in 1976 voor een blaasonderzoek het Gerardus Majella ziekenhuis in Hengelo in ging. Mijn blaas is mijn zwakke plek en volgens onze huisarts Busschers moest er maar eens verder naar gekeken worden.
Het begon al bij de opname: “Kleedt u zich maar vast uit en u mag uw bedje in”. Ik was hogelijk verbaasd:”Nu al… ik hoef vanmiddag pas voor het onderzoek. Ik ben hier maar voor één nachtje”. “Dat maakt de dokter wel uit”, kreeg ik toen te horen.
Daarna volgden de gewone testjes en die middag werd ik in operatiekledij in zo’n bed naar de operatiekamer gereden. Ik kwam in de lift te staan met een ander vrouwtje, net als ik klaar voor de operatie met zo’n stom mutsje op. Gek dat je dan meteen gaat uitwisselen wat er gebeuren gaat. Zij moest aan een liesbreuk geholpen worden. Wij werden gelijk vanuit de lift naar een operatiekamer gebracht. Ik zag geen arts en ze wilden meteen al met de narcose beginnen. Bijna in paniek heb ik twee keer gevraagd of ik hier wel goed was en of die bepaalde specialist er was. Ik werd gerustgesteld. Helemaal goed, de dokter komt eraan. Pas toen ik het vertrouwde gezicht binnen zag komen gaf ik me over.
Ja…. het bleef bij één nachtje en de blaasspiegeling bracht geen enge dingen aan het licht.
Maar toen ik weer thuis was kreeg ik wel een rare donkerblauwe streep aan de binnenkant van m’n arm waar het infuus gezeten had. Ik kon meteen aan de antibiotica.
Nee… ziekenhuizen die moet je niet te vaak van binnen zien.
This morning I read the newspaper and read about a mistake in an hospital in Belgium. A man who only needed a cheque up with narcose has had an operation and a part was removed by an urologist, it was not to be said which part. And the other man who needed that operation had got that redundant medical examination.
That will not happen to me, I thought when I had to go to the hospital in 1976 for a look into my bladder. After the several tests they brought me by elevator to that operation room and together with me an other woman went too with the same stupid cap on. A bit strange perhaps but we had a quick conversation during that minute. She would have an operation for an inguinal rupture. Together we were brought to different surgery rooms. I didn’t see a doctor and when they want to start with the anaesthesia I asked at least two times for my doctor. The nurses tried to reassure me, but I had to see him by myself. Than it was ok for me.
Yes… it was for one night indeed and no special scary things were found.
No… hospitals… it’s much better not to be there too often.