Dit is Bernard!
Ik mag Bernard schilderen! …Ja …de geweldige Sint Bernard, de hond van Harald. Onze geweldige hulp in de tuin, zag de Bram de Ram bij ons voor de schoorsteenmantel staan. Die had ik op een plak van onze oude esdoorn geschilderd. Hij was er helemaal weg van en dacht gelijk aan de hond van zoon Harald.
Een week later had hij zelf al een plak gevonden, een hele mooie zelfs. Wim heeft hem al aan één kant mooi glad geschuurd met een “straaljager”. De kenners weten dat er een sneldraaiende schijf op zit waar je mee kunt slijpen en schuren.
Gisteravond ben ik begonnen. Ik kijk meestal naar Wie is de mol, één van mijn favoriete programma’s, maar ik gunde me daar bijna de tijd niet voor. Bernard zit helemaal in m’n hoofd. De eerste opzet is klaar. De afwerking duurt altijd langer. Dan moet het echt Bernard worden en niet gewoon een Sint Bernard. Het liefst ga ik hem zelf nog in het echt bekijken.
Bernard is geopereerd.
Dinsdag zou onze duizendpoot hier zijn, was hij ook, maar alleen op de koffie. Het weer was zo slecht dat onze favoriete tuinhulp bijna tandenknarsend naar buiten zat te kijken…een echt buitenmens. Wanneer hij gaat zitten voor de koffie ziet hij met één oogopslag dat er een sperwer tussen de struiken door schiet. We zien ook de grote bonte specht die weer terug is. We hadden hem al een poosje gemist.
Nu wordt het weer a.s. dinsdag. De komende dinsdagen blijft hij ons nog helpen!
Vandaag is hij bij Susan. Zo gaat dat met dit soort mensen met gouden hart èn handen. Je vertelt het door aan je vrienden! Hij had al zulke goede ideeën voor het stuk bij hun vijver, dat Susan gelijk opbelde om ons te bedanken voor deze tip!