Wij zijn nu de ontvangstcommissie.
Gistermiddag vroegen we aan onze waard of er nog meer Hollands gasten kwamen. "Nur Holländer", zei hij. En zo was het, allemaal op doorreis naar de Alpen.
Nu weten we ook wat file is.. nou ja Stau dan. Vroeg opgestaan vanmorgen om op tijd München voorbij te zijn. Dat ging met horten en stoten, maar de ellende zat in de staart minstens 25 km Stau. Nu weten ook wij in het noorden van Nederland hoe zoiets voelt.
Met Diny had ik telkens sms contact. Die hadden al een uur vertraging opgelopen door de file in Nederland vanwege bouwwerkzaamheden aan de weg en natuurlijk al die gezinnen die op weg gingen naar de wintersport. Ze deden een kloek besluit door niet via München te gaan maar de route via Nürnberg en Regensburg naar Salzburg. Zo gebeurde het dat we slechts een uur voor hen arriveerden bij Hotel Kaiserhof in Anif, net onder Salzburg.
We hebben er gelijk maar een op gedronken samen met Eb, Dirkje, Ben en Diny en nu heeft iedereen zich teruggetrokken op zijn echt Oostenrijkse kamer in dit mooie oude hotel met veel houtsnijwerk.
Je moet er even wat voor over hebben, maar dan heb je ook wat.
Vanavond om half 7 gaan we aan onze vaste tafel aan het diner en ik zal het advies van dokter Muilwijk in gedachten houden… geen dikke schnitzels en geen mayonaise. Die galsteen heeft ook even vakantie… toch?