Toen ik jaren geleden bedacht dat ik schilderen wel heel leuk kon vinden kwam ik bij Ellen Kroeze terecht. We kregen van haar alle kneepjes van het vak te horen en de vele goede adviezen. Bovendien was het een heel gezellige ochtend. Ze heeft zelf intussen de nodige bekendheid gekregen net als haar man Dick Lubbersen. Zelfs bij de notaris waar we afgelopen week waren hing werk van hen. Die keer hadden we samen met Ellen de onderwerpen bedacht als start voor de nieuwe serie schilderochtenden: ‘beweging’ en als tweede: ‘markt’. Ik ging voor beweging en wat kun je beter weergeven dan dieren die in beweging zijn, een nieuwe uitdaging. Ik heb heel wat pony’s in de wei zien rennen, vooral toen ik de twee van Geesje en Jans had overgenomen, Sara en Amber. Ze waren bij hen in de wei geboren. Ze waren een jaar toen ze bij ons kwamen en hadden de grootste lol met z’n beiden, rennend door de wei. Net als je dacht dat ze door de afrastering zouden vliegen gingen ze net op tijd aan de kant. Ik kon er weinig mee beginnen. Ze deden precies waar ze zelf zin in hadden. Agnes logeerde in die tijd elke maand een weekend bij ons en borstelde ze dat het een lieve lust was. Daarna werd er wat getraind aan de lounge. Met Sara was dat verloren moeite. Amber was gewilliger. Die werd zelfs van vlechtjes voorzien. Nee we hebben geen pony’s meer. Sara is verkocht en Amber loopt nu bij de pony’s van Geesje. Elke keer als ik langs kom fietsen roep ik haar: ‘Amber…. Ambertje….!’ En meestal kijkt ze nog even op… heel even.
Toen ik dan deze foto tegenkwam dacht ik aan die twee en schilderde dit Shetlandertje met veulen in aktie.