We waren beiden twintigers toen we naar Hengelo verhuisden en Wim aan zijn nieuwe carrière begon in de Kwaliteitsdienst bij Stork. Het beviel ons meteen. Toen we eens langs een prachtig nieuw bejaardencentrum reden merkte Wim op: ‘As ik later naor ’t bejaardencentrum gao dan mot et d’r wel ene met een biljart waen.’ Ach, zover was ik nog lang niet, het was 1968 en Mark moest nog geboren worden.
Eenmaal in Emmen en op gevorderde leeftijd bedachten we wel eens waar we nog eens terecht zouden komen. Voor mij was het zeker: in de buurt van een Bibliotheek. Ik zag me er elke dag al even naar de leeszaal boven in de bieb gaan voor een uurtje ontspannen lezen en een kop koffie er naast.
Daar ben ik al van af gestapt.
-In de eerste plaats omdat er bij de bibliotheek weinig leuk te wandelen is met de hond. Geen groen naast de deur. Ik moet er nog niet aan denken om geen hond meer om me heen te hebben. Dan ben ik wel heel ver afgetakeld.
-Maar ook omdat ik veel minder lees. Ja, elke ochtend de krant, maar het is net of ik geen echt leuke boeken meer tegenkom. Ik ben kritischer geworden. Als ik er niet meteen in zit blijft het boek maar liggen. Er moet behalve reizen en cultuur ook een boeiende verhaallijn in zitten. Nee, het hoeft niet eens onder literatuur te vallen, maar ik begin lastig te worden. Of heeft het meer te maken met een gebrek aan concentratie of interesse?
Toch heb ik intussen in 3 dagen tijd het 2e boek van ‘De zeven zussen’ van Lucilia Riley uitgelezen: Storm. Ik kreeg de smaak te pakken na het eerste boek dat ik van Tonny voor mijn verjaardag kreeg. Daar zat alles in wat mij boeide. En ook deze dagen zat ik ieder vrij moment met mijn neus in dat boek. Ik word wel een heel saaie huisgenoot want ik kan me moeilijk losweken uit zo’n verhaal met verschillende verhaallijnen die uiteindelijk een prachtig geheel vormen. Ik kijk al uit naar de volgende delen.
Gelukkig heeft Wim zijn boek met woordzoekers nog. Behalve die woordzoekers zitten er ook woordmixers, woordkronkelaars en woordverstoppers in en dat 165 bladzijden lang. Maakt hem niets uit. Met lineaal, een potlood en een gummetje in aanslag vermaakt hij zich ieder vrij momentje. Dan heeft hij ook 2 keer per week de woordzoekers uit het Dagblad van het Noorden en op zaterdag die in Trouw nog en af en toe een Zweedse puzzel voor de afwisseling. Die uit de krant zijn voor hem een eitje, maar hij maakt ze allemaal. Hij raakt er al aan verslingerd.
En… we hebben het niet meer over een plekje met een biljart of bibliotheek in de buurt. Zolang het kan blijven we gewoon hier.
