Wat een mooi gebied. We rijden in het zuiden door de Morvan via Luzy richting Macon aan de autobaan die ons naar het zuiden zal brengen. We hadden tegen Dick en Anda gezegd dat we na drie uur op die autoroute wel bij hen zouden zijn. Nou…. dat viel tegen. Toen we in 2000 met Ben en Niesje deze kant op gingen leek het zeker niet zo’n lange weg. Maar dan ben je ook met z’n vieren en gesprekstof te over. Niesje ziet overal wat bijzonders in en le Col de Bouillon vertaalt ze dan ogenblikkelijk met de Soepberg.
We zien onderweg een vervelend ongeluk met een omgekiepelde vrachtauto en bedekte brancard. Huuuu…!
Gelukkig ging de reis wel voorspoedig en werden we aan het eind van de dag gastvrij onthaald in Le petit Village in Les Issambres. Het eerste wat je hier automatisch doet is doorlopen naar het terras om van het uitzicht te genieten…. La Méditerrannée….. zo blauw zo blauw. Prachtig is dat gezicht op de zee.
We praten die avond weer helemaal bij. Het gaat gewoon verder alsof je elkaar gisteren nog sprak. We hebben ook zoveel gezamenlijke herinneringen dat je nooit uitgepraat raakt.
Bij het ontbijt vanmorgen stelt Anda al wat plannetjes voor om te gaan doen. Ze leest net in de Telegraaf dat in Nederland de herfst zijn intocht doet en dat dat voorlopig zo blijft!
Wij zitten nog even in blote jurk en korte broek……
