Een origineel Lettink-schilderij.
Dit is pas echt vakantie. [i]Leven als god in Frankrijk [/i]zeggen ze wel eens. We hebben gisteren een lekkere strandwandeling gemaakt bij St Aygulf. We maakten een tussenstop bij een stel leuke restaurantjes en Anda snelde al gauw op de witte lounge set af. Het werd de Bleu et Blanc, de enige plek in Zd Frankrijk waar je broodje kroket kunt krijgen. Nee… niet voor mij… Dat kan thuis nog wel. Maar de cappuccino met slagroom en de lunch bij stralend weer en zeezicht had natuurlijk wel wat.
We liepen de calorieen er wel weer af.
"Wie gaat er mee zwemmen", riep Anda even later. Nou… Dick niet en Wim ook niet. Het water in het zwembad was ijskoud, maar Anda deed me de techniek voor hoe je er het beste aan kon wennen. Aan de kant in het water… inademen… en bij een uitademing hup naar beneden. Dat doe je dan twee keer en je bent er door. We deden een half uur later wel de lange broek en iets warms aan om weer op temperatuur te komen.
Och… en wat worden er veel herinneringen opgehaald. Anda zag wat foto’s van Robin en het was even of de tijd teruggedraaid was…. net Gerhard, hoewel ze in z’n gezicht ook wel trekken van Judith zag.
Hier hangt een kleurig schilderij boven de bank dat door de hele familie Lettink geschilderd is. Zelfs Britt heeft er een paar strepen op gezet. Je ziet zeven figuren en verder heel veel Frankrijk natuurlijk. Het was een dagje schilderen bij een gerenommeerd kunstenaar ter gelegenheid van hun 40-jarig huwelijk. Wanneer het me lukt een foto erbij te zetten kunnen jullie meegenieten.