Onze logeerhond is er weer: Bonnie. Bonnie is niet zomaar een hond. Ze is een witte retriever op leeftijd…. 13 jaar is niet niks. Ze heeft pilletjes tegen slijtage bij zich en een drankje als ze pijn mocht krijgen en zakken vol lekkere staafjes en hondenkoekjes voor alle honden.
Toen ze twee jaar geleden ook een dag of tien bij ons bivakkeerde was Scott er nog. Die twee konden geweldig met elkaar opschieten. Ze waren onafscheidelijk. Tessa bemoeide zich er niet mee. Tja… nu is Scott er niet meer.
Tessa kijkt wat jaloersig. Die haal ik dus maar extra aan.
En Bonnie……? Toen Susan net weg was joelde ze. Ze snapte er niks van. Ze heeft wel een halve dag naar de deur zitten kijken. Toen richtte ze haar belangstelling maar op mij. Samen ontdekken we het erf. En dan wordt onze Bonnie weer aardig actief. Queeny is er nl ook. De gezinnen van Gerhard en Mark zijn samen een dagje naar Movie World en dan moet je geen hond bij je hebben. Queeny vindt Bonnie wel heel interessant en probeert haar aan het rennen te krijgen. Een klein sukkeldrafje zit er nog wel in!
Bonnie is gek op de katten…. Ze wil eigenlijk dat ze hard voor haar wegrennen, Maar dat doet Suze niet. Die blijft haar rustig aan kijken zelfs als Bonnie dichtbij komt. Verder durft Bonnie niet en dat is maar goed ook.
Vanmiddag ontdekte ze weer iets nieuws… de kuikens. Ineens stond ze er midden tussen in. De kuikens renden alle kanten op en piepten om hun moeder. Nee… Bonnie had geen belangstelling en liep op een drafje met me mee. Ze snapt er niks van dat Tessa zo druk is met de vier jonge kippen om die weg te drijven. Nee… bordercollies en Retrievers is toch ander soort. Bonnie volgt me overal heen en ligt nu op een gestikte deken aan m’n voeten. Maar wat is het weer gezellig met meer honden om me heen.
