Eerst even bijpraten…
‘Vandaag hebben we niet zo’n lolbroek als vorige week’, zei Willem die altijd op z’n vaste plekje voor ons zit in de Schepershof. Voor de dienst begint is het altijd een geroezemoes van mensen die elkaar toch even bij moeten praten. De dominee uit Pesse vorige week was een opvallend type. Hij droeg een spierwit kostuum en op het oog was het een mix van Herman Finkers en Arie Boomsma. En dat was niet het enige wat opviel. Hij had een beeldende manier van vertellen die je bijblijft. Voor degenen onder ons die nog de ouderwetse catechisatie hebben meegemaakt was het herkenning toen hij over: [i]Je enige troost [/i]…begon. Hij moet er op gerekend hebben. Hij haalde van onder uit de preekstoel een fles jenever of iets wat daarvoor doorging, zette die even op de tafel en vertelde tussen neus en lippen over de man die daar thuis in zijn eentje zat met die fles. Tot er iemand bij hem op bezoek kwam, het schouwspel overzag en medelijden met hem kreeg en vroeg: ’Ach Berend… is dat nog je enige troost?’ Waarop Berend antwoordde: ’Nee hoor, ik heb nog een fles in de kast staan’. Tja… De aandacht bleef en het bleek een echte leraar.
Nee onze eigen dominee is geen lolbroek, geen cabaretier, maar meer een filosoof. Hij boeit mij en met mij velen op zijn eigen wijze. Vandaag liet hij op de beamer beelden zien van bijbels en prenten die vroeger of nog wel de muren van onze huizen sierden. Jammer dat het stukje van Mendelsohn, dat hij had uitgezocht om aan het slot te beluisteren, niet lukte.
We zingen tegenwoordig ook heel wat nieuwe liederen. Huub Oosterhuis heeft er nogal wat geschreven die de moeite waard zijn. De volgende zongen we al dertig jaar geleden tijdens een oecumenische bijeenkomst tijdens een weekend in Appelscha met onze gehandicapte kinderen van ‘De Kapberg’, de stichting Paardrijden Gehandicapten in Hengelo. Nu staat het in ons eigen Liedboek van de kerken en met recht, met ook nog een prachtige melodie.
Lied 419
[i]Wonen overal nergens thuis
Aarde mijn aarde mijn moeders huis
Vallende sterren de schim van de maan
Mensen die opstaan en leven gaan
Mensen veel geluk.[/i]