‘Wanneer trokke wi-j in Nieuw Zeeland eigelijk veur ’t eerste met mekare op’, vroeg Ben gisteravond terwijl we nog bij hen in de camper aan het nakaarten waren over de dag. De voetbal was net achter de rug. De mannen hadden bij het grote scherm gekeken op de camping en Riet en ik vonden de plek bij de tv in hun camper een beter idee. Met ‘Waardeloos voetbal’, kwamen die twee binnen. Van Marwijk werd afgekraakt en beklaagd beide. Wìj hadden nog wel aardig spannend voetbal gezien, maar smaken verschillen.
We begonnen na te denken… Waar in Nieuw Zeeland trokken we voor het eerst gezamenlijk op? Ik weet het. Dat was op de dag dat we met een bus naar de noordpunt van het Noordereiland gingen en over het strand de tocht terug maakten, de derde dag in Nieuw Zeeland. Het klikte meteen, we maakten meteen al foto’s samen op die uiterste punt van het mooie Nieuw Zeeland. Daarna hebben we heel wat wandelingen en excursies samen meegemaakt. Overdag was je natuurlijk altijd met z’n tweeën als je verder trok met je camper maar ’s avonds en op de vrije dagen begonnen we al gauw dingen samen te ondernemen. We hebben leuke herinneringen aan de tochtjes ter plekke wanneer de mannen voorin zaten en Riet en ik met de beentjes languit achter in de camper bijpraatten.
De barbecue hier op camping Des 2 Rives was gezellig en lekker. Ons tafelgezelschap was ook de moeite waard. Wat een verschil in mensen. Eén man was zo’n brok energie, niet te geloven. Met 12 jaar naar de fabriek, maar verdiende z’n eigen schoolgeld om verder te kunnen leren. Nu op z’n 70e is hij al twee keer naar Santiago de Compostella gefietst. Wat is er veel veranderd in een generatie tijd.
