Wat later volgt Mount Robson, de hoogste berg van Canada, maar die zich nu in de wolken verschanst heeft. Het Info Centre maakt veel goed. We verlaten dit met volle bepakking en Niesje zelfs in een nieuw rood fleece jack, wat hier geen overbodige luxe is. Wie had het over een Indian Summer?
We zitten deze avond met warme vesten aan in de camper. Er is gewaarschuwd voor burlende mannetjes elken die ’s morgens voor je camperdeur kunnen staan. Die schijnen in deze tijd behoorlijk agressief te kunnen zijn, maar tot nu toe hebben we alleen nieuwsgierige eekhoorns gezien en gehoord. Op deze camping Whistler in Jasper staan we opnieuw zonder facilities. Alleen een wc huisje met een paar wasbakken staan dichtbij op 100 meter, maar voor douches moet je naar het begin van het park. Dat doen we morgenvroeg maar met z’n allen in de truck. Zie je ’t voor je: alle 7, handdoekje om de nek en de toilettas op schoot?
Ook moeten we Jasper in op zoek naar een opticien, want Wim z’n bril is doormidden. Vraag niet hoe het kan!. Ben heeft hem met plakbandjes weer enigszins aan elkaar gekregen, maar ver komt hij er niet mee!!
We slapen hier een gat in de dag vanwege de regen. Henry heeft vannacht nog wel een bull elk horen burlen, maar nu is er hier vlakbij niets te zien alleen de droppings.
Wanneer we in Jasper komen ontmoeten we een echte man van hier. Hij woont er al 45 jaar maar weet niets van een opticien in de buurt. Dan het meisje in de shop hier. Zij draagt zelf een bril. ” Ohh just from internet”, zegt ze wanneer we er haar naar vragen. We zullen geduld moeten hebben tot we in Banff zijn.
Jasper is levendig, veel toeristen. Er is een mooi Info Centre, maar we vinden niet een echt gezellig koffietentje.
’s Middags gaat het richting Maligne Lake, een prachtige tocht. Ik zie warempel nog een paar bighorn sheep in de bossen aan de kant. Bij het meer is een mooie gelegenheid om even bij te komen en koffie te drinken met uitzicht op het meer. Hier gingen Fred, Gera, Wim en Henry raften, 14 jaar terug. Wat was Ian boos omdat hij nog niet mee mocht, hij was nog te jong. Nu is het geen raften en vanwege de kou en wind lokt ons ook geen tochtje per boot.
De terugweg is nog mooier dan erheen. We stoppen vaak om even een foto te schieten, want het weer is ineens stralend geworden.
In de buurt van Jasper wandelen we de canyon in en Ben en Nies zelfs nog een heel eind verder
Dan ineens ontstaat er een file. Een bull elk steekt over met zijn machtige gewei en zijn harem. Prachtig gezicht. Hij gaat nog even te keer in de bosjes. Hij is de baas… daar hoef je niet aan te twijfelen.
We zijn laat op de camping en eten buiten in de kou. We worden echte die hearts. Ook hier zijn er elken gesignaleerd en de warden is komen waarschuwen maar wij zien ze niet. Maar ’s avonds naar het toiletgebouw alleen……. !
We besluiten de dag bij Henry en Tonny in de caravan. Overal hoor je ronkende RV’s om de batterijen op te laden zodat je niet in de kou of zonder water komt te zitten.